Rozdział I. Exodus

Lamsen

Lara & Archie

Gwar rozmów na targowisku i szum wiatru towarzyszył im, gdy podchodzili do kramu outsidera. Ambient niestety uniemożliwiał usłyszenie o czym dwaj mężczyźni rozmawiali. W miarę gdy zbliżali się do stoiska spostrzegli, iż mina handlarza świadczyła o narastającej irytacji i oburzeniu. Plecy milicjanta nie wyrażały żadnych emocji, niemniej zachowywał pozę agresywnego goryla i trzymał władczo dłoń na biodrze, pod płaszczem. Handlarz ze zbyt wymowną ulgą spojrzał w stronę nadchodzącej Lary z butami i drugiego potencjalnego klienta. Zaburzyło to jednak pozę rozmówcy, który płynnie obrócił się dla odmiany w ich stronę i otaksował ich wzrokiem. Po chwili gdy podeszli, nieco teatralnie sapnął do outsidera, tak żeby przychodzący na pewno usłyszeli:
- Niech no jeszcze jedną skargę usłyszę od mieszkańców, że im szmelc wciskasz!
Spojrzał na niego jeszcze przez ramię dla efektu i zaczął kierować się w stronę posterunku obok bramy, mijając ich oboje.

Archie

Skojarzył z twarzy, że milicjant nie jest żadnym ze „stałych” miejscowych stróżów prawa, mimo że jest ubrany jak oni. W ogóle nie kojarzył go jako mieszkańca Collins.

Alex

*Zzzz*

Aenyee

Lara

Podeszła do handlarza, z którym wcześniej umawiała się na wymianę, i pokazała mu buty, które udało jej się przygotować.

Wania

Archie

- Halo, panie policjancie, a jakąś legitymację do okazania praworządnym obywatelom, to nie łaska? - rzucił Archie rezolutnie do oddalającego się gliny. - Coby szeryfowi przekazać jak to pan dba o nas maluczkich, oczywiście - dodał z fałszywym uśmiechem.

Zerknał też na towary kupca i jego rzekomy szmelc. Szukał urządzenia do pary tego, co znalazł u elektryka, ale otwarty był na inne ciekawostki.

Lamsen

Archie

Zdążył zauważyć jeszcze, że wśród szmelcu na stoisku do którego podchodziła Lara, przyzywając go niczym piersi córki szefa, spoczywał bliźniak „znalezionego” u Przetwornika Inmarsatu.

Z wypowiedzi Archiego biło wystarczająco tyle pewności siebie, że milicjant z zaskoczenia aż przystanął i obejrzał się na nich dwoje. Jakby dopiero co zwracając na nich świadomą uwagę, zlustrował chłopaka i dziewczynę z kartonem. Rozbawionym tonem wyjaśnił rozmówcę:
- Synek, handlarz nie jest obywatelem, a Ty nie jesteś zatrzymany. Mam to zmienić?
- Zajmij się pracą, a nie wyręczasz się panną.
Z kpiącym grymasem na twarzy uznał rozmowę za zakończoną i oddalił się w stronę budynku kościoła.

Lara

Handlarz chyba uniknął jakiejś nieprzyjemności dzięki ich pojawieniu się, gdyż ewidentnie rozchmurzył się gdy milicjant poszedł wpizdu od jego stoiska.
- Allah mi Was chyba zsyła, pijawkę odpędziliście, co na zdrowej tkance żerować próbuje… - wymamrotał pod nosem. Spojrzał z zaskoczeniem na spore, wypakowane pudło które Lara przytargała ze sobą. Ale bez wahania rozsunął swoje towary żeby zrobić miejsce na stole.

Archie, Lara

Czekając na buty od Lary, handlarz schował się pod stół i gmerał chwilę w skrzynce poza zasięgiem ich wzroku.
- Tak jak się umówiliśmy, odłożyłem scyzoryk. Tylko wpierw zweryfikuję co tam panienka przyniosła, czy to nie jakieś Kazary z tektury… Nowego towaru na sprzedaż nie mam, bo to co skupiłem na handel dalej musi jechać.
Zaczął wnikliwie oglądać trzy pary butów wyjęte przez dziewczynę z pudła, krzywiąc się widząc wszystkie ślady zużycia, naprawy i niedoróbki.
- No tych się nie mam co przyczepić, biorę. – skomentował najporządniejsze trepy, przesuwając je na bok obok maczety, której krawędź pobłyskiwała kusząco w świetle, wabiąc i bawiąc.
Zaczął cmokać i gmerać paznokciem ślady w materiale na kolejnej parze, gdzie pierwotna konstrukcja była uszkodzona.
- Ehh no to nie jest to czego szukam, miały być porządne, a te są łatane i to parę razy. Piętnaście. Przesunął je w stronę rzemieślniczki.
- No te z kolei to są 11,5, czyli za małe. No ale za dychę wezmę. – przesunął w jej stronę i pokazał podeszwy. Na jednej ślad po nabitym w fabryce rozmiarze był całkowicie niewidoczny, na drugim bucie natomiast widniała jedynka, a obok niej resztki symbolu który można było interpretować w sposób dowolny. Czekał na jej odpowiedź.

Alex

*Zzzz*

Aenyee

Lara

Była niezadowolona z siebie, starała się jak najlepiej zreperować buty.
- To w takim razie maczeta za ile?

Wania

Archie

Wskazał dłonią na urządzenie.
- A to, to co to i po co to i co to robi, a za ile i czemu tak drogo? - zapytał elokwentnie. Kątem oka jednak obserwował oddalającego się policjanta.

Lamsen

Archie, Lara

Handlarz machnął zachęcająco ręką, żeby chłopak mógł w czasie rozmowy obejrzeć interesujący go przedmiot. Był jednak skupiony na Larze, więc mu nie odpowiadał.

Słysząc odpowiedź Lary, handlarz zastygł na niemal niedostrzegalny moment z lekko otwartymi ustami, po czym uśmiechnął się szeroko świecąc brakującym uzębieniem, gotów rzucić swoją cenę. Zmarszczył jednak swoje krzaczaste brwi i chwilę lustrował jej twarz, szukając emocji, i przypominając sobie jej wypowiedź i manierę z jaką mówiła. Zastukał palcami po wymizerniałym stoliku, i w końcu nieco spode łba, wymamrotał pod nosem:
- Nie. Ten deal nie jest dobry. Panienko, jam handlarz z zasadami. Zwą mnie „Wtyczka” Buck Newman, i niech mnie pustynny dżin wychędoży, jeśli kiedykolwiek wykorzystam perfidnie czyjąś naiwność albo brak doświadczenia. A widzę po Twoich dłoniach i wstawionych elementach, że te trepy były wyjęte z graciarni i ciężko opracowane. No i trochę pomogliście mi samą swoją obecnością... Podobno nigdy nie wychodziliście z tego miasteczka, tak? – spytał ich oboje proforma, znając z góry odpowiedź. Odetchnął głębiej ze świstem oskrzeli i kontynuował:
- Panienko, w handlu zawsze i wszędzie trzeba się targować. Narzekać na wady towaru, że nie takie, że zbyt srakie, owakie, a w ogóle to ze Ci niepotrzebne. Każdy kto obraca pieniądzem w tym kapitalistycznym raju próbuje się wzbogacić, czasem etycznie, a czasem wręcz przeciwnie. Kto nie ma w głowie czy też w języku, to będzie mieć w d... - zmitygował się – eeee… w dłoniach. No ale dosyć mojego gadania. To co, spróbujesz jeszcze raz?

Wędrowny handlarz Buck „Wtyczka” Newman

Wania

Archie

Czując się względnie bezpieczny, biorąc pod uwagę skupienie handlarza na Larze oraz brak dozoru policyjnego, skorzystał z pozwolenia na przyjrzenie się urządzeniu, przy okazji zaiwaniając coś, co wydawało mu się wartościowe i przydatne w podróży. Przyjrzał się także owemu Inmarsatu.

Aenyee

Lara

- Jak pamiętam, za maczetę miało być 150? I nie mniej, bo wyostrzona jak brzytew? Mogę sprawdzić, czy taka jest? Bo w końcu tylko na nią z daleka patrzyłam, a nie było mi dane wziąć w rękę i ocenić czy warta swej ceny. Skoro jedne buty są "porządne", to, jak było umawiane, rabat 50. Kolejne dwie polecam przymierzyć i potem ocenić - rozmiarówka rozmiarówce nierówna i jak człowiek myśli, że nosi buty w rozmiarze 12, to się może zdziwić, jak i 11 jakieś będą idealne. A no i przy butach to raczej wygoda ważna, nie wygląd. Chyba, że to na jakieś specjalne okazje mają być?

Lamsen

Archie

Przeglądając stosy rupieci, swoim rusznikarskim okiem zwrócił uwagę na niepozorny i zapylony kawał żelastwa. Składał się z obejmy zabezpieczanej dwoma porządnymi śrubami, do których była przyspawana bazowa stopka z kilkoma wpustami i suwniczką. Pobieżne oględziny potwierdziły przekonanie, że to nieprzemysłowy ale całkiem profesjonalnie wykonany uniwersalny mount na optykę, który pasowałby do dużej ilości znanych mu broni. Minusem było ogólne upierdolenie detalu niezdjętymi resztkami niebieskiej taśmy montażowej.

Przy okazji dalszego gmerania, niedostrzegalnym ruchem wsunął znajdźkę do rękawa kurtki, i chwilę później fant spoczywał bezpiecznie w kieszeni spodni.

Skupił się na oglądaniu Inmarsatu. Nie mógł powiedzieć o nim wiele więcej, niż o poprzednim, poza tym że wyglądał jak jego upuszczony na podłogę bliźniak. Ekran i część obudowy były pęknięte i zlepione byle jak szarą taśmą. Przycisk zasilania nie zareagował na wduszenie.

Lara, Archie

- I to rozumiem, niech będzie pięćdziesiąt za pozostałe dwie pary. Sprawdź. – rzucił od niechcenia, ale słychać było nutkę zadowolenia w głosie, gdy przesuwał po stole ciężką kosę w stronę dziewczyny.

Lara

Ostrze obok rękojeści zgalało włoski z przedramienia, ale przy sztychu było widać już, że wyprowadzenie krawędzi tnącej wymaga solidnej pracy osełką. Dobre wrażenie stanu broni psuła kilkumilimetrowa delaminacja przy czubku ostrza i szarozielone przebarwienia tamże, zapewne ślad od jakiegoś kwasu. Rękojeść była wprawnie dosztukowana z bakelitu, owinięta dodatkowo ciasnym sznurkiem. Broń byłą dobrze wyważona i dobrze leżała w jej dłoni.

Wania

Archie

Cierpliwie czekał, aż sprzedawca zwróci na niego uwagę, by podpytać o urządzenie.
- Ile za ten przycisk do papieru? - zapytał jeszcze wskazując na Inmarsat.

Aenyee

Lara

Przyjrzała się dokładnie maczecie i zwróciła się do handlarza:
- Miało być 150 za wyostrzoną jak brzytew maczetę. Za buty wychodzi 100, więc teoretycznie musiałabym dopłacić jeszcze 50. Ale. Może ta maczeta jest wyostrzona, ale tylko obok rękojeści, żeby była ostra to jeszcze będę musiała chwilę spędzić przy osełce, a czasu dużo mi nie zostało na takie rzeczy, jeśli zostanę wylosowana. Nie podoba mi się jeszcze to rozwarstwienie i pozostałości po jakimś kwasie - psuje to trwałość ostrza. Do rękojeści nie mogę się przyczepić, do wyważenia też. - obróciła ostrzem w ręku, po czym położyła je na stoisku. - Więcej niż 25 nie dopłacę.

Lamsen

Archie

- Osiemdziesiąt pięć, niech stracę. – odpowiedział mu bez mrugnięcia okiem Newman, skupiony raczej na targowaniu się o maczetę albo Larze.

Lara

Pomamrotał niezadowolony pod nosem, jakby zastanawiając się co go podkusiło do handlarskiego kołczowania.
- Dobra, deal.
Wystawił dłoń po walutę, i po transakcji podał dziewczynie broń. Zgarnął buty do skrzynki pod stołem.

Wszyscy

Przez senne nieco miasteczko przetoczył się głośny dźwięk dzwonu, spraszającego chętnych na poranną mszę. Niektórzy lokalsi powoli kierowali się do otwartych już już wrót kościoła, posłuchać słowa na niedzielę. Przedlosowaniowa zawsze ściągała więcej młodzieży niż codzień, w końcu co zaszkodzi mieć Higher Power po swojej stronie?

Wania

Archie
Skinął głową, że akceptuję, lecz zanim wręczył hajsiwo kupcowi, naciskał by ten odpowiedział mu co to za ustrojstwo.

Aenyee

Lara

Wzięła broń do ręki, podziękowała handlarzowi, po czym stwierdziła, że na szybko uda się jeszcze do domu - nowa broń wymagała odpowiedniej pochwy! Miała nadzieję, że znajdzie jakiegoś gotowca, ewentualnie do drobnej przeróbki, a nie będzie musiała szyć od nowa. Jeśli wszystko, czego ostatnio się dowiedziała, było prawdą, to nie zostało jej wiele czasu.

	Forum Earth 2092 Strona Główna -> COV 2025	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 15, 16, 17, 18, 19 Następny
Strona 16 z 19