Rozdział 2: Pierwsze kroki

Beowulf

Paulo

Schował się najgłębiej jak mógł i starał nie wychylać. Przez chwilę zastanawiał się czy ten szum to nie wirnik helikoptera...

Yelonek

Po zgaszeniu silników dźwięk stał się dużo bardziej wyrazisty. Przeczucia Paulo okazały się słuszne - to rzeczywiście był helikopter, jednak ciągle pozostawał niewidoczny na tle ciemnego nieba. Burczący rotor uświadamiał jedynie, iż zbliżał się ze wschodu.

Lamsen

Szczur

Schował granat i schował się do auta. Czekał, aż dźwięk zacznie się oddalać.

Beowulf

Paulo

Postarał się nie ruszać i udawać że go nie ma. Jednak przycisnął się jak najbliżej drzwi, gotów by w każdej chwili zmienić pozycje.

Yelonek

Gdy wirnik oznajmiał położenie niemal idealnie nad oddziałem udało im się w końcu zlokalizować jego położenie na podstawie delikatnego podświetlenia z wnętrza kokpitu, a na jego podstawie - odróżnić kontury helikoptera na tle nieba. Przeleciał z dużą prędkością na wschód jeszcze kilkaset metrów by znowu zlać się z tłem jak duch. Jedynie pracujący silnik wciąż zdradzał jego obecność.

Lamsen

Szczur

Kazał reszcie siedzieć cicho. Ocenił, w jakiej odległości od wioski i schowka się znajdują, a także, czy helikopter leci prosto, czy jednak robi okrąg.

Zaznaczył na swej mapce trasę helikoptera. W końcu odpalił silnik i światła.

- Ciril, bierz sedana. Żmija, zostajesz na kaemie.

Zaordynował wyjazd w stronę schowka.

Yelonek

Według przybliżonej oceny Szczura znajdowali się około 4,5km od punktu docelowego i około 5,2km od samej wioski. Trasy helikoptera nie sposób jednak było ocenić. Do czasu.

SOUNDTRACK

Niemal jednocześnie z odpaleniem silników i świateł w odległości około 300 metrów na wschód, na wysokości 15 metrów zapłonęła jedna wielka halogenowa kula. Helikopter włączył oświetlenie skierowane póki co w przeciwnym kierunku, jednak zauważalnie robił nawrót. Robił to powoli, oświetlając teren dokładnie i uważnie.

Lamsen

Szczur

Szczeknął w interkom:

- Gasić światła, jechać wolno.

Zrobił tak, po czym zmniejszył prędkość i starał się wypatrywać drogę przed sobą. Jednocześnie zastanawiał się, czy uwzględniając stałą skrętu helikoptera dałoby się przeciąć jego przewidywaną trasę, zanim nie zrobi nawrotu i ogarnie ich światłem.

Jeśli tak, pojechał na wyceniony kierunek, przekazując w interkom, aby drugi wóz trzymał się za nim.

Yelonek

SOUNDTRACK

Według Szczura było to jak najbardziej możliwe, jednak trzeba było się uwinąć. Helikopter robił już nawrót.
- To Bell 430. Latałem takim. - wyszeptał przez radio Cyryl, jakby mogli usłyszeć. [[link widoczny dla zalogowanych]]

Reflektor omiatał kolejne drzewa snopem światła oraz przeczesywał wzburzoną wirnikiem trawę.
- Szybciej, szybciej, szybciej... - syczał Żmija żmijowato.
Szczur prześlizgnął się zwinnym łazikiem bez żadnych problemów nie wzniecając nawet kurzu. Gorzej z Cyrylem. Opancerzony wóz do zwrotnych nie należał, tym bardziej na wpół zniszczonej asfaltówce, wpół polnej drodze. Na jego pech reflektor podążył dokładnie za nim. I na nim się zatrzymał.
- Kurwa! Mają nas! Mają! - zawrzeszczało w sedanie i w radiu.
Po chwili jednak się opanował. Spojrzał poważnie na Paulo.
- Doktorze, ufasz mi?
Zatrzymał auto, a potem bardzo powoli, jakby na nie zaciągniętym ręcznym, wrzucił wsteczny.

Łazik pozostał poza obrębem światła, Bell zaś nieco zwiększył pułap zataczając koło. Na skrzydłach widać było wyrzutnie rakiet. Po chwili jednak helikopter usadowił się bokiem, a z uchylonych w tym momencie drzwi wychylił się strzelec z działkiem pokładowym.
- Nie ma sensu uciekać. - oznajmił Cyryl z kamiennym spokojem.
- Opuśćcie pojazd. - odezwał się megafon.

Lamsen

Szczur

Ustawił łazik, aby można było strzelać do helikoptera z CKM-u, po czym wbiegł na stanowisko. Schował się za karabinem, jednak nie strzelał.

Rzucił do radia - Wyjdźcie i nie stawiajcie oporu. Mamy to.

Ocenił odległość od helikoptera, jego wysokość, możliwośc strzału w reflektor,pilota i w strzelca. Próbował się dopatrzeć, ile osób jest w środku, Szukał też oznaczeń, kabli, mniej opancerzonych miejsc w okolicach wirnika, zbiorników na paliwo.

Beowulf

Paulo

Na pytanie o zaufanie kiwnął potakująco głową. po chwili spytał:
- Jaki jest Twój plan?- ukrył karabin i przygotował torbę do wyjścia. Duży czerwony krzyż narysowany na niej miał zasugerować, ze nie do końca są bandziorami. Po opuszczeniu pojazdu ( natychmiast położył ręce za głowę i klęknął. Spróbował wyjść przez miejsce kierowcy, jeżeli Cyryl nie oponował. Torba powinna pomóc w maskowaniu manewrów. Doktorowi zależało głównie na tym, by nie doszło do strzelaniny.

Yelonek

Śmigłowiec był pozbawiony jakichkolwiek oznaczeń nie wskazując na żadną konkretną grupę. Widać było jednak po dokładniejszym przyjrzeniu się dodatkowo przyspawane płyty metalu pomalowane dokładnie, jakby wyszedł w takim stanie z fabryki. Również strzelec pokładowy utrudniał stwierdzenie kim są napastnicy - ubranie w czysty kombinezon maskujący oraz wojskowy pancerz utwierdzał, iż nie należą do Jeźdźców Ognia. Czyżby osławiona Konfederacja Człowieka?

Szczur

Helikopter pozostawał w ruchu, więc możliwość ustrzelenia załogi była bardzo mocno utrudniona, zwłaszcza z broni pierwszy raz trzymanej w rękach. Dodatkowo celowanie w oświetlenie mijało się z celem, gdyż śmigłowiec posiadał po jednym halogenie na każdym skrzydle oraz dodatkowy pod kokpitem z dwoma pilotami. Dostrzeżenie czegokolwiek więcej w ciemności nocy przerywanej ostrym światłem było niemożliwe

Paulo

- Nie dać się zabić. - rzekł wysiadając. Nie brał ze sobą UZI, a jedynie pistolet na szelkach.
Gdy wysiadł postąpił podobnie jak doktor. Również złożył ręce na karku i klęknął na ziemi kilka kroków od pojazdu.

@

Bell zatoczył jeszcze jedno powolne koło.
- Czy jest z wami ktoś jeszcze? - zabrzmiał megafon - Otwórzcie drzwi - dodał po chwili.

Cyryl wstał i ruszył w stronę pojazdu otwierając na oścież wszystkie drzwi, z wyjątkiem bagażnika. Helikopter ponownie obleciał dookoła otaczając wnętrze światłem, a gdy upewnił się że jadą sami, odleciał kilkanaście metrów w bok ustawiając się dziobem w stronę sedana, a zarazem bokiem ze strzelcem w stronę łazika. Obniżył swój pułap do metra nad trawą, a z drugiego boku zaczęli wysypywać się żołnierze zajmując natychmiast pozycje ubezpieczające kolejnych.

Lamsen

Szczur

Nie czekając, aż helikopter dotkie ziemi i zarazem pewny, że warkot silnika zagłuszy jego kroki, zeskoczył z buggy i podbiegł chyłkiem i po cichu w stronę ogona helikoptera po elipsie, z dala od światła. Wskazał jeszcze Ciprianowi, żeby ten zajął miejsce za kaemem.

- W razie wpierdolu, dziurawisz. Albo pomyśl i użyj granatów. Staramy się przeżyć i przejąćlatałkę.

Wyciągnął granat dymny.

Beowulf

Paulo

-Miałem nadzieję na coś ambitniejszego...- Doktor spojrzał na ziemię i z przerażeniem pomyślał, że trzeba zrobić cokolwiek. przynajmniej spróbować odwrócić uwagę od drugiego pojazdu.
Chciał wrócić do domu.
Zmusił się do płaczu i wydarł najgłośniej jak mógł, próbując przekrzyczeć pracę wirnika:
-Nie zrobiłem nic złego!- Zaryzykował wstanie by skupić na sobie wzrok wszystkich żołnierzy.- Jestem cholernym lekarzem i chcę tylko pomóc mojej córce!- załamał swój głos padając na kolana przodem do żołnierzy i śmigłowca- Proszę, dajcie mi jechać dalej, inaczej umrze nie tylko na a wszystkie dzieci we wsi...- Starał się wyglądać za zrozpaczonego starego człowieka, do czego nie było mu daleko. Zaś skoro nie ostrzelano ich od razu, musieli mieć resztki zasad:
-W torbie ma tylko narzędzia i antybiotyki, dajcie nam przejechać nim one umrą, prooooszę!- starał się by głos przeszedł praktycznie w szloch. Przy tak roztrzęsionych nerwach, to nie mogło być trudne.

Yelonek

Wbrew oczekiwaniom Szczura, helikopter nie dotknął ziemi a jedynie zawisł na wysokości półtora metra, lecz z racji wysokiej trawy wyglądało jakby był niżej.

Okrzyki Paulo zostały w pełni zignorowane, nie licząc zbliżających się ostrożniejszym krokiem żołnierzy. Doktor nie był w stanie ocenić ilu konkretnie jest żołnierzy, lecz z pewnością więcej niż 3. Była to liczba pewna, gdyż tylu miało wycelowane lufy swoich XM8 z tłumikami w niego i Cyryla. Ubrani byli w czarno-zielone kombinezony maskujące oraz pancerze wojskowe w tym samym odcieniu, obwieszone granatami i bronią drugorzędną. Zauważalne były także gogle noktowizyjne, zarzucone w tej chwili na czoło oraz słuchawka w uchu.

Przekradający się Szczur ledwie prześlizgnął się przed operatorem działka. Działka, które wcześniej mylnie wziął za ciężki karabin maszynowy, a w tej chwili mające się okazać granatnikiem automatycznym GA-40. Dostrzegał również zmierzające ku tyłowi Bella dwa cienie, mające zapewne ubezpieczyć tył maszyny.

- Jesteście sami? - zapytał jeden z trójki żołnierzy mierzących w Paulo i Cyryla. Światło strasznie raziło w oczy, ale doktor odnosił wrażenie, że napastnicy ustawiają się po okręgu i w tej chwili jest na celowniku jedynie dwójki, trzeci zaś był w drodze na ich lewą stronę by pilnować martwego pola z punktu widzenia operatora działka.
- Jeśli znajdziemy kogokolwiek to mamy prawo was rozstrzelać.

Zielone - wy, czerwone oni, niebieskie kółeczko - pole światła, czerwone - możliwe miejsce pobytu dwójki żołnierzy na daną chwilę. 1 kratka mała = 2 metry

	Forum Earth 2092 Strona Główna -> Sesje zawieszone / Idy kwietniowe	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4 Następny
Strona 3 z 4