2.2 Testy

Yelonek

2.2 Testy

Czym są testy w świecie gry? Są to sytuacje próby gracza w różnych sytuacjach, decydujące o powodzeniu jego zabiegów za pomocą rzutu kością, mającego za zadanie przyjąć wartość niższą lub równą posiadanym umiejętnościom. Aby wiedzieć do jakiego testu wykorzystuje się jaką cechę, cofnij się do rozdziału pierwszego o cechach i ich definicjach. Część rzutów trzeba będzie przeprowadzić improwizując, samemu stwierdzając, która cecha jest aktualnie potrzebna. Autor nie widzi większego sensu aby bliżej rozpisywać się w tej dziedzinie, gdyż większość zagadnień jest wyjaśniania podczas samych opisów umiejętności.

2.2.1 Stopień Trudności

Testując umiejętności gracza MG musi określić poziom trudności danej próby. W tym celu wykorzystuje się modyfikatory rzutu do właśnie używanej cechy. Jeśli zadanie jest łatwe stosuje się modyfikator dodatni +5, +10 itd. Tak samo z zadaniami trudnymi: jeśli jest ono koszmarne, modyfikator ujemny może przyjąć wartość –30. Wpływ na modyfikator mają również nasze umiejętności oraz jakość przedmiotów pomagających nam wykonanie zadania.

Przykład:
Sally jest wytrawną złodziejką i zajmuje się okradaniem sejfów co zamożniejszych członków Konfederacji Człowieka. Właśnie kolejny łup czekał przed nią. Była to prosta, metalowa szkatułka z biżuterią żony jednego z prezesów. Zamek nie był zbyt trudny (-10) dla tak zdolnej złodziejki (Zr 65) z bogatym doświadczeniem (ekspert w otwieraniu zamków, czyli +10) oraz świetnymi, nowymi wytrychami (+10). Sally zmierzyła obiekt wzrokiem i przystąpiła do otwierania.

Sumując: 65 - 10 + 10 + 10 = 75. Graczka odgrywająca Sally rzuca kością: 37. Sukces!

Wytrych ledwie zdążył zagościć w zamku, a wieczko już odskoczyło ukazując pokaźną kolekcję pierścionków i łańcuszków. Sally uśmiechnęła się i wsypała wszystko do woreczka.

2.2.2 Testy Łączone

Testami łączonymi nazywamy sytuacje, w których przymusowo musimy dokonać dwóch lub większej ilości rzutów aby dana akcja się powiodła. Poniższy przykład jest uproszczony powinien dokładnie objaśnić sytuację.

Steve został otoczony przez trzech rabusiów, spośród których tylko dwóch było uzbrojonych w łom i łańcuch. Sam zaś pozbawiony był czegokolwiek, z wyjątkiem swoich umiejętności.

Czas wspomnieć, że Steve jest mistrzem akrobatyki (+15 do testów)co wynika po części z lat praktyki Capoeir (3ci poziom i wszystkie pod-umiejętności).

Dwóch napadających odważyło się zadać pierwsze ciosy. Pierwszy z nich zamachnął się uzbrojony w łom i poprowadził uderzenie na wysokości kolan aby zwalić Steve’a z nóg. Drugi z tyłu rzucił się zwyczajnie tłukąc pięściami.

Bohater decyduje się wykonać akrobatyczny unik pochodzący z Capoeiry i skupić wrogów w dogodniejszy dla siebie sposób. Wykonuje najpierw rzut na refleks czy dobrze wyczuje moment na manewr. Następnie musi wykonać drugi na zręczność czy akrobacja się powiedzie. Załóżmy, że oba rzuty okazują się sukcesami. Zwróćmy uwagę, że dokonujemy dwóch testów dla jednej czynności.

Steve dokładnie wyczekał moment i przeniósł dłoń nad lecącym łomem podrzucając jednocześnie ciało w górę. Po chwili kończył gwiazdę na jednej dłoni stojąc kilka metrów z boku. Wrogowie na swoje nieszczęście nie zgrali swojego ataku i po chwili jeden z nich kulił się na ziemi ze strzaskaną piszczelą. Raniący kolegę rabuś nie stracił rezonu i ponownie podbiegł do bohatera celując w jego twarz.

Gracz dowodzący Steve’em deklaruje, że chce wykonać unik bokiem i spróbować wyrwać atakującemu łom, a dla ułatwienia uderzyć go w żebra. Przechwycenie broni pochodzi jednak ze sztuki walki Krav Maga lub Aikido, których bohater nie zna, tak więc będzie mu dużo trudniej. Musi wykonać udany test na refleks aby uniknąć trafienia, na umiejętność walki wręcz czy poprawnie trafi, a z zadanych obrażeń otrzyma dodatkowy modyfikator do drugiego testu na umiejętność walki wręcz aby wyrwać broń (z czego ostatnie posiada bardzo duże kary). Rabuś może wykonać jedynie rzut na refleks aby nie dostać ciosu w bok, który mu się nie udaje (tak zakładamy), natomiast niech kostki gracza pokażą same sukcesy. Kolejny przykład testu łączonego.

Steve zanurkował pod zmierzającym do niego łomem i jednocześnie chwytając za trzonek, uderzył lewą pięścią w prawe żebro napadającego. Narzędzie płynnie przeszło z ręki do ręki.

W tej chwili kończy się runda defensywna Steve’a, a zaczyna ofensywna, dlatego teraz on będzie wyprowadzać ciosy. Pomińmy techniczny bełkot.

Steve znajdując się nieco pod przeciwnikiem wyprowadza mu brutalne uderzenie kolanem w krocze odsadzając go do tyłu. Oślepiony bólem jest niemal bezbronny, z czego nowy właściciel łomu skrzętnie korzysta. Po ułamku sekundy wyprowadzone na odlew uderzenie narzędziem roztrzaskuje czaszkę. A gdzie trzeci?

W tym momencie ponownie Steve ma rundę defensywną, a przy okazji: zaczyna się też druga tura walki.

Zobaczył zmierzający na wysokości twarzy kawał łańcucha.

Gracz ponownie deklaruje unik, a w ramach kontrataku decyduje się zaczepić łom o łańcuch i spróbować potem dusić przeciwnika napierając i łomem, i łańcuchem. Czyli kolejno są to testy na refleks, umiejętność walki wręcz, a potem są to obustronne testy na siłę (patrz. Rozdział 3. Walka – Duszenie.)

Steve uchylił się pod świszczącym metalem. Gdy łańcuch jeszcze nie był opanowany, zaczepił łom o oczka, zrobił piruet obok wroga i nowa garota już znajdowała się na szyi oponenta. Rabuś głośno zacharczał.

Należy zwrócić uwagę, że przy pomocy średniej arytmetycznej używanych cech otrzymalibyśmy coś innego. W przypadku porażki przy kilku rzutach, widzimy do jakiego stopnia akcja powiodła się i bohater jest bezpieczny. Na przykładzie pierwszego manewru (wykonywanej przez Steve’a gwiazdy) załóżmy, że pierwszy rzut był sukcesem, zaś drugi już nie. Co to znaczy? Tyle, że postaci gracza udało się wykonać unik i nie otrzymał trafienia łomem, lecz już gwiazda mu nie wyszła i się zwyczajnie wywrócił, stając się zarazem bardzo łatwym celem.

	Forum Earth 2092 Strona Główna -> Rozdział 2	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1