Rozdział 1: Zaklinacz deszczu

Lamsen

Xavier

- Od tego mam konia. Chodź, teraz pokażęci podstawy, w międzyczasie pogadamy.
Czemu nie kupisz sobie teraz szkapy? Tak poza tym, co ci ciekawego jeszcze Claude przekazał?

Skierował się do stajni i wyjaśniłpodstawowe zasady postępowania z końmi, następnie poakzał funkcjonowanie uprzęży i siodła. Gdy już to posiadła a koń był gotowy do wyjścia, wyprowadził zwierzę przed na plac przed tawerną.

Yelonek

Gdy wydawało się, że przygotowań do drogi już zbliżał się koniec, zdarzyło się coś nieoczekiwanego. Trzech mężczyzn zaczepiało ludzi po kolei i pokazywało im obrazek jakiejś postaci. Zauważalne było, iż niezależnie od odpowiedzi, rozmówcy otrzymywali koronę. Poszukiwacze jednocześnie pasowali i odstawali od tego miejsca, jeśli przyjrzało im się wystarczająco długo. Przystrzyżone brody były odrobinę zbyt zadbane, fryzury - zbyt krótkie. Napierśniki nie wyblakły od słońca, zaś futro użyte w podszewce - zauważalnie było zbyt grube. Także ciuchy, mimo iż spylone i pełne piasku, nie były postrzępione.

Jeden z nich podszedł do elfów z wyraźnie zatroskaną miną.
- Companieros, błagam o pardon, ale może wspomożecie. Kojarzycie może tę dziewczynę?

- Uprzedzając, tak, mam czym odświeżyć pamięć. - wyciągnął po estalijskiej sztuce złota dla każdego - Nie wiemy czy coś się z nią stało, czy ktoś zrobił jej krzywdę, czy ją porwano i sprzedano. Jeśli możecie nam jakkolwiek pomóc, jesteśmy w stanie to wynagrodzić.

Twarzy nie udało się parze w żaden sposób skojarzyć. Oczywista tajemnicza podejrzana, której twarzy nie mieli okazji zobaczyć, wysuwała się na pierwszy plan, lecz mógł to być tylko zbieg okoliczności. Z Xaviera doświadczenia, naprowadzenie trzech mężczyzn na nią mogło się skończyć trzema trupami, jeśli byliby nie ostrożni. Na dokładkę na marne, jeśli ukrywająca się w karczmie kobieta była kimś zupełnie innym.

Lamsen

Xavier

Trudno skojarzyć tajemniczość panny do której drzwi zapukał z obecnością tych szlachciurów.

Zanim sięgnął dłonią po monetę, chwilę się zastanowił i zrobił zatroskaną minę.

- Madre dios, mam nadzieję, że waszej senioricie nic się nie stało. Poszukajcie lepiej na targu, albo wieczorem, na 'glebie', tam najwięcej 'widzacych' ludzi.

W międzyczasie starał się zapamiętać ich twarze oraz cechy charakterystyczne.

Nadineervans

Aile

Odebrała monetę. Biorąc pod uwagę, że Xavier już za nich odpowiedział, nie odezwała się. Przyjrzała się jednak bacznie mężczyźnie.

Gdy odszedł wróciła do rozmowy.

- Nie mam wystarczająco pieniędzy na szkapę. A Claude nie przekazał żadnych wartych zainteresowania informacji. Jedynie rozmieszczenie budynków i jego domu.

Yelonek

Pokiwali głowami.
- Gracias, w końcu jakaś przydatna odpowiedź.
Ruszyli w przeciwnym kierunku.

Wyniki nauki Aile można uznać za satysfakcjonujące. Była w stanie się utrzymać w siodle o ile nie będzie szaleć galopem. Xavier i tak doskonale wiedział, że po 2 godzinach i tak będzie płakać z bólu na uda, ale nic nie da się poradzić na braki przyzwyczajenia.

Lamsen

Xavier

- A ile ci brakuje? Nie uśmiecha mi się spacer do tej wsi, a koń nie udźwignie dwóch osób z bagażem.

Nadineervans

Aile

- pięć, sześć koron.

Lamsen

Xavier

- Tylko kup sobie od razu porządnego, nie wyświechtaną chabetę od chłopa. Pożyczę ci, ale z nagrody otrzymuje dodatkową część. Na przykład trzy do dwóch dla mnie. Jeżeli sięzgodizła, dał jej pożyczkę dziesięciu koron.

- A jeśli już mowa o kasie, sądzisz, że uda się spieniężyć kawałek pola w przeklętej wsi? No chyba, że planuejsz tam osiąść i miećgromadę bachor ów i dwie krowy w izbie.

Nadineervans

Aile

- Zgoda.

Wzięła pieniądze i schowała do sakiewki.

- Pójdę jeszcze raz na targ. Może znajdę coś ciekawego. Wiesz, chyba niezbyt dobrze bym się czuła będąc ciągle w jednym miejscu. Zobaczymy w jakim stanie zastaniemy te ziemie i wtedy ocenimy czy uda się ją spieniężyć.

Yelonek

Chłop ze starą szkapą wciąż był obecny. Najwyraźniej brakło chętnych na nieumarłą chabetę. Pojawiła się jednak okazja w postaci aukcji. Jakiś rabuś wystawiał na sprzedaż ukradzionego wierzchowca - karego, idealnie gładkiego ogiera, na oko 10 letniego.
- Jedenaście!
- Piętnaście! - dodał jakiś chłystek.
- Piętnaście i pół!
- Stul pysk, nawet nie masz tyle!
- Gówno prawda, ty nie masz piętnaście!
- Szesnaście. - ponownie odezwał się obdarty młodziak.
- Szesnaście i pół.
- Siedemnaście. - podbił chłystek ze stoickim spokojem.

Zapadła cisza.
- Siedemnaście koron za tak magnifico konia? Seniores, nikt nie da więcej? - krzyknął tymczasowy właściciel.

Nadineervans

Aile

- Siedemnaście i pięćdziesiąt szylingów.

Yelonek

Aile dostrzegła, że sprzedawca po raz czwarty potarł się w nos.
- Osiemnaście - podbił dzieciak.

Nadineervans

Aile

Pokiwała głową. Może Xavier pożyczy jej jeszcze trochę monet.

Lamsen

Xavier

- Dziewiętnaście.

Yelonek

Sprzedawca zawahał się. Potarł nos w zamyśleniu.
- Dwadzieścia. - natychmiast podwyższył cenę dzieciak.

	Forum Earth 2092 Strona Główna -> Sesje zawieszone / Trzy asy biją dwóch króli	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 9, 10, 11 ... 14, 15, 16 Następny
Strona 10 z 16